بررسی تغییرات عملکرد، اجزای عملکرد و برخی ویژگی‌های فیزیولوژیک ژنوتیپ‌های جو در شرایط تنش آبیاری

خشکی یکی از مهم ترین تنش های محیطی است که عملکرد و اجزای عملکرد گیاهان را به شدت تحت تأثیر قرار می دهد. این آزمایش در مزرعه پژوهشی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان یزد در سال 90-1389 انجام شد. آزمایش در قالب طرح آماری بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار و شش ژنوتیپ جو با نام‌های یوسف، نصرت،ED3 ، ED6، ED8 و ED14 اجرا گردید. به‌منظور اعمال تنش آبیاری در زمان ظهور پنجاه درصد سنبله‌دهی آبیاری قطع و تنش خشکی اعمال شد. نتایج نشان داد اثر ژنوتیپ بر اکثر صفات مورفولوژیکی (به استثنای طول سنبله)، ویژگی های فیزیولوژیک (به استثنای RWC)، عملکرد دانه و شاخص برداشت معنی‌دار بود. به‌طور کلی، بیش‌ترین مقدار وزن هزار دانه (12/29 گرم) در رقم یوسف، بیش‌ترین مقدار ارتفاع بوته (67/71 سانتیمتر)، روز تا سنبله رفتن (79) و روز تا رسیدن (112) در رقم نصرت، بالاترین پتانسیل آب برگ (6/48%) در لاین ED3، بیش‌ترین مقدار پرولین (27/18%) و تعداد سنبلچه (33/15) در لاین ED6، بیش‌ترین سطح برگ (3904 سانتی‌متر مربع) در لاین ED8، بالاترین مقدار تعداد دانه در سنبله (3/53)، کلروفیل (73/12)، شاخص برداشت (8/43%) و عملکرد دانه (3369 کیلوگرم در هکتار) در لاین ED14 به‌دست آمد. به‌طور کلی، با توجه به عملکرد بالای لاین ED14 در شرایط تنش خشکی، این لاین توصیه می‌شود.